پمپ و دوزينگ پمپ

آنتراسيت (Anthracite)، زغاليست سخت، سياه و براق كه داراي حداقل مقدار آب و مواد فرار و بيشترين مقدار كربن (بين 75 الي 95 درصد) مي باشد.كاني آنتراسيت علي رغم دارا بودن مقدار زياد كربن، به سختي مشتعل مي شود و وقتي مي سوزد، شعله آبي كوتاه و بدون دود دارد و آخرين فرآورده تغيير و تبديل مواد گياهي از طريق سلسله مراحل زغال نارس، ليگنيت (lignite) و زغال بيتومينه (Bituminous) است. در سال 2010 مقدار توليد آن در كل جهان برابر 670 ميليون تن بوده است.

تفاوت كربن اكتيو و آنتراسيت در تصفيه آب چيست؟

بستر آنتراسيت در فيلتر شني و فيلترهاي پيش تصفيه آب و فاضلاب جهت جداسازي مواد معلق به كار گرفته مي شود كه معمولا بخاطر مراحل تصفيه شيميائي پيشين و افزودن مواد شيميائي درشت گرديده و بخاطر سايز بزرگشان قابل جداسازي توسط سنگ هاي آنتراسيت مي باشند. منافذ بيروني زغال سنگ آنتراسيت بسيار كوچك است لذا جذب مولكولي آن ضعيف بوده و توانايي حذف بسياري از مولكول هاي مزاحم در آب (مانند روغني و مواد فرار) را ندارد. كربن اكتيو گرانولي (GAC) بخاطر بافت فراوري شده خود، توانائي جذب عمقي (Absorption) را داشته و مي تواند بو، موادآلي و روغني را به خوبي حذف نمايد. اين جذب عمقي باعث مي گردد كه صرفا با شستشوي معكوس در فيلترها امكان پاك سازي كربن اكتيو ميسر نگردد، اما آنتراسيت كه صرفا جذب سطحي دارد (Adsorption)، معمولا به راحتي دربكواش پاك سازي مي گردد.
ارتفاع بستر فيلترهاي شني و فيلترهاي شني-آنتراسيت همواره پس از چندين مرحله بكواش (شسشتوي معكوس) كاهش مي يابد. در فيلترهاي شني تحت فشار، معمولاً افت ارتفاع بستر كمتر است و در صورت طراحي خوب، اين افت ارتفاع به حدود 1 الي 2 درصد كل ارتفاع بستر در يك سال مي رسد (در عمل حدود 5%).
اما در فيلترهاي دو بستره، معمولاً فرار آنتراسيت به ميزان 5 الي 7 درصد ارتفاع در سال اتفاق مي افتد (در عمل حدود 10 درصد). هرچه قطر و دانسيته آنتراسيت بيشتر باشد (مثلاً قطر 2-3 ميليمتر و دانسيته نزديك به 900kg/m^3 براي آنتراسيت)، احتمال فرار بستر آنتراسيت در هنگام شستشوي معكوس (بكواش) كمتر خواهد بود. البته طبق رابطه استوكس، تأثير قطر دانه ها بسيار بيشتر از تأثير دانسيته آنتراسيت يا سيليس مي باشد.

كاربرد آنتراسيت در تصفيه آب چيست و چگونه استفاده مي شود؟

كارايي آنتراسيت در تصفيه آب و فاضلاب، عملاً حد واسط ميان سيليس و كربن اكتيو (زغال فعال) مي باشد. بايستي توجه داشت كه سيليس يك ماده معدني خالص و كربن اكتيو يك محصول گياهي فراوري شده مي باشد و آنتراسيت زغال طبيعي است كه به عنوان يك كاني از زمين و معادن موجود برداشت شده و پس از خرد شدن، آسياب شدن و بعضاً شسته شدن، بسته بندي و مصرف مي گردد. اين ماده قادر است كدورت، آهن، منگنز، كلرآزاد، كروم و فلزات سنگين، مواد آلي (فنل و...) و چربي و روغن را از آب حذف و يا ميزان آنرا كاهش دهد و معمولاً به همراه سيليس و گارنت (Garnet) در فيلترهاي دو يا چند بستره (Dual Media Filters) (Multi Media Filters) مورد استفاده قرار مي گيرد. طراحي كلي فيلترهاي دو يا چند بستره نظير فيلترهاي شني تحت فشار بوده وليكن در دانه بندي و شستشوي معكوس ملاحظات ويژه اي بايستي صورت پذيرد. غير از تصفيه آب، از آن مي توان به عنوان سوخت در نيروگاهها، صنايع فولادسازي و سوخت درخانه هاي روستايي استفاده نمود.

چگونه از ميزان خلوص كربن در آنتراسيت مطلع شويم؟

در آزمايش ميزان كربن آنتراسيت، بايستي دقت داشت كه محتوي كربن (Carbon Content) با كربن ثابت (Carbon Fix) يا كربن كربن فيكس فرق دارد. ممكن است محتوي كربن يك آنتراسيت بالا باشد اما به علت وجود مواد فرار، مقدار كربن ثابت / كربن فيكس كمتر از 90 درصد باشد.
معادن آنتراسيت در ايران بيشتر در نواحي مركزي (شاهرود)، آذربايجان شرقي و غربي، كرمان و خراسان (طبس) وجود دارند. متوسط ميزان كربن در معادن آنتراسيت ايران حدود 75درصد مي باشد كه بر حسب ناحيه استحصال ممكن است بين 70 تا 78 درصد تغيير نمايد. علي رغم ادعاي برخي از معادن مبني بر بالا بودن درصد كربن آنتراسيت (كربن بالاي 80درصد)، با ارسال نمونه آنتراسيت اين معادن به آزمايشگاه هاي معتبر و انجام آناليز اندازه گيري كربن به روش استاندارد (مطابق استانداردهاي ASTM، DIN & AWWA)، بارها و بارها كذب بودن اين ادعاها در آزمايشگاه روشن شده است.